Kaktüs Çiçeği

Kaktüs ve frenkinciri gibi dikenli ve etli bitkiler kaktüsgiller 
familyasındandır. Kimi botanikçilere göre 20, kimilerine göre 100 kadar cinsi 
bulunmaktadır. Sıcak ve tropikal bölgelerde özellikle Amerika da yetişir. 
Kaktüslerin bir çok türü meraklı ve usta bahçıvanlarca yetiştirilir. Minyatür iç 
bahçelerde yada geniş alanlarda büyük bitki halinde kullanılır. Kaktüs 
bitkisinin bazı türlerinin geceleyin çiçek açması çok ilginçtir. Kaktüslerin 
çoğunluğu kuraklığa uyarlamış çöl bitkileridir. Kaktüslerde fotosentez, 
gündüzleri suyun buharlaşmasını engelleyen özgül bir biçimde gerçekleşir. Yeşil, 
yalın yada dallı olan saplar özgün biçimler alır : silindirimsi, yumurtamsı, 
boylamasına az yada çok tümsek kaburgalı, yassı parçalar halinde eklemli, 
kurdelemsi olur. Çok kalın bir kütiküla ile kaplı olan kaktüsler helmece zengin 
parankima dokularında önemli ölçüde su biriktirir. Çoğunlukla yaprak yoktur, ama 
bu türlerin çoğunda, bir yastık üzerinde topluca bir arada yada sapların açı 
yaptıkları yerlerde sıra halinde, yıldız biçiminde dizili çok sayıda diken 
vardır. Kaktüsün bazı cinsleri bolca uzun beyaz tüylerle kaplıdır; bu durum 
onlara kül rengi bir görünüm verir. Ormanlarda yetişen öteki kaktüs türleri 
epifit sarmaşık görünümünü alır. Pereskia gibi bazı kaktüsler ise düpedüz yassı 
yapraklı, normal görünüşlü ağaçlar halindedir. Genellikle çok çabuk dökülen 
çiçekler sapsız, tek başına, büyük, erdişi ve düzenlidir. Bunların alt kısımları 
birbiriyle kaynaşarak boru biçimin almış taç yarağımsı bir çok parçadan oluşur. 
Yumurtalık alt durumludur ve en çok üç meyve yapraktan oluşur. Meyve üzümsüdür; 
içinde bir öze gömülü (frenkinciri) pek çok çekirdek bulunur. Frenkinciri yeni 
girdiği Akdeniz havzasında oldukça yaygındır.